Het Groot Omroepkoor gaf op vrijdag 25 november 2011 zijn jaarlijkse a-capellaconcert. Op het programma stonden werken van Sweelinck, Schubert en Bruckner en de première van een Mis van de Finse componist Einojuhani Rautavaara. Het concert vond plaats in de Utrechtse Jacobikerk als onderdeel van De Vrijdag van Vredenburg. Alt Pierrette de Zwaan deed verslag van de repetities en het concert:
In het midden collega Maja Roodveldt, met het mooiste haar van het omroepkoor en links uw blogger van de week...
25 november, concert! Het zit allemaal bovenmate mee vandaag: ik neem de goede afslag, mijn concertkleren zijn warm genoeg voor de kerk, het zit er trouwens behoorlijk vol, en: op het laatste moment betert mijn stem eindelijk zijn/haar leven en fietst zonder haperen door mijn solootjes heen. Nogal een opluchting!
Het concert loopt goed, mijn collega-solisten zingen net zo mooi als ze de hele week toch al deden en misschien nog wel mooier en het publiek is erg enthousiast. We geven zelfs een toegift! Dit zorgt even voor lichte verwarring ("Laatste deel nog een keer? Hoezo, was het niet goed dan?" mompelt mijn buurvrouw) aangezien we dat normaal gesproken in concert met orkest nooit doen, maar in dit geval kan het natuurlijk makkelijk en we doen het graag.
After party
En dan de after party natuurlijk, daar is het Omroepkoor berucht om: strippende sopranen, aanvallige alten, testosterontenoren en beschonken bassen bij de vleet. Ach, was het maar waar. Ook in mijn eigen leven doet het zich niet meer voor. Was vroeger iedere halfgelukte solo van tenminste één seconde een goede aanleiding om direct na het concert een aanpalende kroeg op te zoeken en daar net zo lang te blijven hangen tot de voor de hand liggende problematiek aangaande gemiste laatste treinen, weigerende pinpassen en onbereikbare taxi-centrales weer eens de kop opstak, tegenwoordig zit ik het liefst drie minuten na afloop in de auto en scheur zo snel mogelijk naar huis.
Daar werd het ook nog heel gezellig, met echtgenoot en bezoek waarmee we, met hulp van een cabernet sauvignon met de sublieme naam "Fat Bastard", elkaar tot hilarische hoogten wisten op te stuwen door tijdens het inschenken de vraag "wil je nog een glaasje Fat Bastard?" uit te spreken als "wil je nog een glaasje, fat bastard?" Nou ja, u had erbij geweest moeten zijn.
Na deze jool is het inmiddels alweer zondag, en maandag mag ik weer! And now for something completely different. Strawinsky en Beethoven. Dat is eigenlijk het allerleukste van deze baan: er is zoveel afwisseling, het is altijd weer anders...
> GOK-blog nov2011 #4 - "Ieder nadeel hep z'n voordeel"
> GOK-blog nov2011 #3 - "Een boete zat er, helaas wat jammer nou, niet in"
> GOK-blog nov2011 #2 - "Aha, het is misschien toch wel een echte componist, geloof ik"
> GOK-blog nov2011 #1 - "Begin de dag met Tequila!"
Pierette wat schrijf je toch geweldig leuk!!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig verhaal en wat fijn dat het zo goed ging allemaal. Ga zo door!!
Marjolein Koetsier
Hallo Pierrette, ik heb je blogs met veel plezier gelezen en deze laatste is wat mij betreft hilarisch, heb hardop zitten lachen!
BeantwoordenVerwijderenWeer schaterend gelezen deze !!! Volgende keer mag je weer :0P
BeantwoordenVerwijderenYvonne