GOK-blog nov2011 #2 - "Aha, het is misschien toch wel een echte componist, geloof ik"

Het Groot Omroepkoor geeft op vrijdag 25 november 2011 zijn jaarlijkse a-capellaconcert. Op het programma staan werken van Sweelinck, Schubert en Bruckner en de première van een Mis van de Finse componist Einojuhani Rautavaara. Het concert vindt plaats in de Utrechtse Jacobikerk als onderdeel van De Vrijdag van Vredenburg. Alt Pierrette de Zwaan doet verslag van de repetities en het concert:

Vanochtend wakker met een vocale gewaarwording alsof ik een vijf dagen durend hockeyfeest had bijgewoond en aldaar ongeveer 5.700 sigaretten had gerookt. Ik heb twee kinderen van 2 en 3 jaar oud, dat heeft hetzelfde effect. Kleine, grieperige incubatortjes speciaal voor mij alleen! De vertedering die mij vele malen per dag overvalt als ik recht in het gezicht wordt gehoest, gelikt, geniest, gespuugd en gezoend is met geen pen te beschrijven. Iedere dag weer. Ja, je krijgt er wel wat voor terug.
Want zo'n hees en op een tweetonige stoombootfluit gelijkend stemgeluid schijnt door bepaalde mannen enorm sexy gevonden te worden. Tja.

Milde paniek
Enfin, nu eerst aan het werk gegaan. Piepend en hoestend aan de repetitie begonnen, wachtend op de hemelse interventie van de gisteren al ingezette antibioticumkuur. Hoop doet leven, en het kardinale belang van het placebo-effect mag nooit onderschat worden.
Vandaag de laatste repetitie met Edward Caswell, woensdag komt Michael Gläser het overnemen. Hij zal het concert dirigeren. Al met al een goede repetitie, Edward heeft mooi werk verricht en ik denk dat het een goed concert gaat worden! Vooral het stuk van Rautavaara gaat me steeds meer aanstaan. Bij sommige moderne stukken wil dat dan maar niet lukken, maar in andere gevallen overvalt mij op een zeker moment de gedachte: "Aha, het is misschien toch wel een echte componist, geloof ik", en dan ben ik verkocht. Rautavaara is zo'n geval.
Hoe het de Sweelinck-zangers onder leiding van Harry van der Kamp tot nu toe vergaat, kan ik niet uit eigen ervaring zeggen aangezien ik niet in die stukken ben ingedeeld. Er is sprake van milde paniek, kreeg ik de indruk. Komt allemaal weer goed.

Na de repetitie nog een vergadering van de GOK 'denktank', waar we ons bezinnen op de toekomst (de gigantische bezuiniging die het MCO gaat doormaken), en waar we ons vandaag vooral richtten op de vraag waarom het voor onze kwaliteit belangrijk is om met een tamelijk grote vaste kern zangers te werken. Om dezelfde reden die dat bij de orkesten ook geldt: spelcultuur, of in ons geval zangcultuur. Het mengen van menselijke stemmen, waarvan er werkelijk geen twee gelijk zijn, gaat beslist niet vanzelf en vergt dagelijkse samenwerking. De warme, solide, homogene en toch ontspannen klank van het Omroepkoor zou niet bereikt kunnen worden door voor elke productie de helft van de mensen uit de kaartenbak te halen.

> GOK-blog nov2011#1 - "Begin de dag met Tequila!"