GOK-blog nov2011 #3 - "Een boete zat er, helaas wat jammer nou, niet in"

Het Groot Omroepkoor geeft op vrijdag 25 november 2011 zijn jaarlijkse a-capellaconcert. Op het programma staan werken van Sweelinck, Schubert en Bruckner en de première van een Mis van de Finse componist Einojuhani Rautavaara. Het concert vindt plaats in de Utrechtse Jacobikerk als onderdeel van De Vrijdag van Vredenburg. Alt Pierrette de Zwaan doet verslag van de repetities en het concert:

EEN NIEUWE SCHWUNG AAN HET REPERTOIRE

Ochtendstress... kinderen die niet niet NIET DIE JURK aan willen en na rijp beraad OOHOOK NIEHIET die andere. Rond negen uur geef ik het op: ze komen veel te laat, niks meer aan te doen. Als ik zelf maar niet te laat kom, hoewel dat bijna niet mogelijk is want de repetitie begint vandaag pas halverwege de ochtend. En zo is het kosmisch evenwicht weer hersteld, dat zul je altijd zien.
Rond half tien vertrekt echtgenoot met de bakfiets om ons hele bedrijfskapitaal naar de crèche te brengen. Het kapitaal zwaait dapper en roept "doegoe" (jongste) en "dahag" (oudste).

Zoals altijd denk ik met enige benauwdheid aan de keer dat hun vader gillend van het lachen thuis kwam: hij was ingehaald door een politiebusje dat, eenmaal langszij gekomen, hem door de megafoon de huid had vol gescholden en vervolgens had klemgereden. De reden voor dit herderlijke optreden: ze hadden nog nooit iemand zo hard op een bakfiets zien fietsen, of hij eigenlijk wel helemaal lekker goed fris bij zijn hoofd was en of hij dat nooit meer wilde doen, want gevaarlijk. De Verkeerswet voorzag volgens deze agent niet in regelgeving omtrent te hard fietsen op een bakfiets, dus een boete zat er, helaas wat jammer nou, niet in.
Ik troost mij met de gedachte dat de kinderen toen veilig thuis zaten en dat mijn echtgenoot weliswaar niet veel ontzag koestert voor agenten in een busje, maar wel een diep respect heeft voor boze moeders. Hij is vandaag vast wel voorzichtig.

Michael Gläser in da house!
Niet meer denken aan hoe alles van waarde weerloos is, en naar de repetitie.
Michael Gläser is, hoe zeggen we dat eigenlijk, in da house! Dat is fijn, en het geeft weer een nieuwe schwung aan het repertoire. We moeten even wennen en Michael neemt de tempi van Rautavaara een stuk vlotter. Het is morgen even afwachten of het in de akoestiek van de Jacobikerk niet toch weer langzamer moet (ik hoop het niet). Edward heeft zich de afgelopen dagen trouw aan de voorgeschreven metronoomcijfers gehouden, wat erg langzaam was maar wel het grote voordeel opleverde dat we een dergelijk tempo nu in ieder geval kunnen volhouden. Michael maakt een tevreden indruk. Mooi.

> GOK-blog nov2011 #2 - "Aha, het is misschien toch wel een echte componist, geloof ik"
> GOK-blog nov2011 #1 - "Begin de dag met Tequila!"