GOK-blog #2-5: "Deze keer gelukkig geen grote TV-camera voor onze neus..."

Het Groot Omroepkoor zingt de Psalmensymfonie van Igor Stravinsky en het Requiem van Wolfgang A. Mozart met het Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Mariss Jansons. Concerten: 14 t/m 18 september, Concertgebouw, Amsterdam. > Meer informatie

blogger vandaag (én alle foto's in dit blog): Yvonne Benschop, alt

Het laatste concert, het vierde op rij, van Strawinsky en Mozart. Er is duidelijk groei te merken, het koor went steeds meer aan de stijl van Jansons en andersom geldt hetzelfde. De solisten zijn op hun best (extra knap als je weet dat het hele concert vandaag live op radio wordt uitgezonden!) We gaan deze concerten missen. Maar morgen beginnen gewoon weer de repetities voor een volgend concert (in dit geval The War in Heaven van Gavin Bryars met de Radio Kamer Filharmonie o.l.v. Brad Lubman > zie hier voor meer informatie).

"Klààrstààn alstublieft!"
Hoe verloopt zo'n concertdag voor het Groot Omroepkoor ? Natuurlijk in de bus van Amsterdam naar Hilversum vice versa. Daarna meestal nog even repeteren/inzingen met Gijs [Leenaars, gastdirigent, red.], omkleden, opstellen boven op de gang achter de beroemde rode trappen, dan klinkt de sonore stem van René [productieleider Groot Omroepkoor, red.) "Klààrstààn alstublieft!" en gaan we op. Als de dirigent binnenkomt gaan we staan, samen met het orkest. Altijd aardig om te registreren of de damessolisten een passende requiemjurk aanhebben, en of het haar van Jansons wel goed zit. Staat mijn mobiel echt uit??? Hopelijk komt die opvlieger niet net voor dat fluisterzachte stukje! of: Deze keer hebben de sopranen gelukkig geen grote TV-camera voor hun neus...

Ik hoor u denken: "teiltje!"
Al die dingen kunnen tegelijkertijd door je heen gaan, maar dan geeft de dirigent de opmaat en klinken de eerste tonen - Al het bovenstaande is vergeten, we gaan muziek maken...!
De conclusie lijkt me inmiddels duidelijk: wij hebben de mooiste baan van de wereld, het is een feest en een voorrecht om op dit geweldige niveau muziek te kunnen maken (ik hoor u denken: "teiltje!", maar het is gewoon zo). We hebben vier keer voor een stampvolle zaal een geweldig concert gegeven, en een groot publiek (en onszelf) een enorm plezier gedaan. Dat daar door de dames en heren politici aan alle kanten aan geknaagd wordt, is absurd, onbegrijpelijk en dom, het enige argument dat we daartegen kunnen inbrengen is musiceren op het niveau dat we de afgelopen week hebben laten zien en horen. Laat dat voor zichzelf spreken.

GOK-blog #2-1 > GOK-blog #2-2 > GOK-blog #2-3 > GOK-blog #2-4