door Jascha Albracht, cellist Metropole Orkest
Vanochtend eindelijk erin geslaagd goed uit te slapen. Veel orkestleden klagen over de warmte in hun kamer ’s nachts. Ik heb daar gelukkig geen last van. Het weer is overigens vandaag ook ongelofelijk goed. Het verbaast mij niet. Ik heb een goed gesternte met het reizen naar Engeland: telkens als ik ga is het mooi weer. In mijn beleving is het een zonovergoten eiland. Ik ben slechts èèn keer teleurgesteld, tijdens een auditie in Manchester voor de BBC Philharmonic. Toen was het weer geheel overeenkomstig het auditieresultaat.
Bij het ontbijt deel ik de tafel met collega Norman en een zeer reislustige Engelsman. Vorige week in Pompeï, nu even een dagje Londen en vanmiddag naar Dublin. Hij is naar eigen zeggen totaal a-muzikaal, maar meldt wel trots dat zijn grootvader organist van de Westminster Abbey is geweest en zijn vriendin cello en piano speelt. Het Metropole Orkest kent ie ook. Op zijn aanraden probeer ik ‘the typical English breakfast’. “Werkt uitstekend tegen een kater”, voegt hij eraan toe. Hij legt uit dat hij dit thuis ook niet eet, alleen in hotels. Ik moet toegeven: het smaakt beslist niet slecht! Hij is vol lof over het hotel. Waarom zou je meer dan 400 pond betalen voor een overnachting in het tegenovergelegen Savoy? De ligging is hier fantastisch. Het Walldorf is volgens hem ook een goede optie, grandeur uit vroeger tijden, met de betaalbare Hilton-prijzen. Hij is overduidelijk een doorgewinterde hotelgast. Dat ene hotel in Amsterdam was ook lang niet slecht, aan de rivier, iets met een A... Laat me raden: het Amstel hotel?
In de lobby tref ik Anton Kok, directeur van het Muziekcentrum van de Omroep. Hij was gisteravond aanwezig bij ons concert en heeft waarlijk genoten. Nu heeft hij een afspraak met de BBC. Ik wandel Covent Garden in met allerlei fantastische boetiekjes en de prachtige Piazza. Via St Martin in the Fields (ja ja, van die academy..) kuier ik de National Gallery binnen. Ongelofelijk dat je zomaar gratis naar binnen kan. De Van Goghs, Rembrandts, Vermeers, Da Vinci’s en Monets vliegen je om de oren. Ik ben laatst in het Prado in Madrid geweest, maar wat hier hangt kan er beslist mee concurreren. Mijn vrouw heeft om drie dingen uit Engeland gevraagd: verse scones, Cadbury chocolade en Twinings tea. Een even kijken waar ik dat ga halen.
Volgens mij heb ik in de euforische beschrijving van gisteravond verzuimd te vertellen dat Jules gisteren zijn achterstand op Felix heeft ingelopen. Het staat 1 – 1. Jules liet tijdens de generale op zeer professionele wijze weten dat hij de baas was in de Barbican Hall. Zowel Felix als de rookmachine-meneer Jason werden vriendelijk doch heel dwingend gesommeerd om zich aan the ‘rules by Jules’ te houden. Veel blazers hadden ongelofelijke last van de grote hoeveelheid rook die als een soort deken over het podium hing. Bijzonder onaangenaam, en beslist onnodig. Trompettist Ray Bruinsma vertelde achteraf dat het een soort universeel gegeven is dat alle rookmachine guys zichzelf vreselijk belangrijk vinden; dat leidt steeds weer tot verregaande conflicten, want de blazers raken er in alle opzichten zeer geïrriteerd door. Nu maar hopen dat het vandaag meevalt...
>
METRO-blog #4 (deel 2) >
METRO-blog #4 (deel 1) >
METRO-blog #3
>
METRO-blog #2 >
METRO-blog #1
Geen opmerkingen:
Een reactie posten