"Touren met Tori is echt een geweldige belevenis"
door cellist Jascha Albracht
Vanaf vandaag gaan we de grens over, te beginnen met een optreden in 'n heuse Metropool: Brussel. Niet voor niets heb ik de enige keer dat ik in Brussel was voor een stedentrip, overnacht in het hotel Metropole (en ja: uiteraard ook een beetje omdat ik in toen net in het orkest zat...). Helaas is het Hotel Metropole iets te chique voor orkest Metropole, we overnachten zelfs niet in de Belgische hoofdstad, maar in een buitenwijk van Gent.
Een enorme touringcar brengt ons van het MCO naar Brussel. Ik ben net als veel andere Metropolers niet helemaal fit en luister met een half oor naar verschillende verhalen. Omdat Martin de Ruiter, onze hoboïst, onfortuinlijk genoeg door zijn rug is gegaan, speelt en reist nu in zijn plaats Werner Herbers mee. Hij vertelt met smaak over zijn vele ervaringen in de jazzwereld en zijn connecties met beroemde jazz-muzikanten. Dat hij op zijn leeftijd nog moeiteloos last minute invalt, vind ik grote klasse.
In Brussel manoeuvreren we ons door beslist heel erg nauwe straatjes richting het Paleis voor Schone Kunsten, tegenwoordig heel mooi fonetisch 'Bozar' genoemd. Ik ken het gebouw niet, maar mijn voorstelling van een (in mijn ogen) typisch Belgische zaal met veel hoekjes, gangetjes, ongelijkvloerse verdiepingen en hellende vlakken blijkt precies bewaarheid. Ik heb de dubieuze eer dat ik een stoel naar voren mag opschuiven omdat onze aanvoerder Emile na zijn moordende schema van de afgelopen dagen een buikgriep heeft opgelopen en er helaas dus niet bij is vanavond. Wat een pechvogel! Voor mij fijn, want het speelt makkelijker vooraan. Bovendien staat de lessenaar recht in het verlengde van Tori, dus ik heb een geweldig goede view. Dat is handig, maar ook gewoon erg genieten.
Omdat de geluidstechnici van Tori nu hun eigen PA (geluidssysteem voor de versterking) in deze zaal kunnen gebruiken zijn we vlotjes door de soundcheck heen. Het klinkt goed - in ieder geval veel beter dan in de Doelen - en iedereen heeft er enorm veel zin in. Eerst een hapje eten in het centrum. Op het prachtige Grote Marktplein ontmoet ik Sophie, Iris en Floor, die zich - net als op kantoor - onvermoeibaar inzetten waardoor de tour tot op heden probleemloos verloopt. Omdat ik nogal keelpijn heb, laat ik de restaurants links liggen en eet iets snels. Onderwijl vergaap ik me aan de majestueuze gebouwen en kosmopolitische sfeer die in de stad hangt. En Brussel is uiteraard de stad van de chocolatiers, dus ik neem een selectie handgemaakte chocolaatjes mee voor mijn vrouw.
Het concert vanavond is bijna uitverkocht, dat betekent toch ruim 2000 enthousiaste mensen in de prachtige zaal. Tori is bijzonder goed op dreef en heeft wederom de meest kleurrijke outfits aan (ze wisselt van kleding in de pauze). Daar kan zelfs Erik Vloeimans nog een puntje aan zuigen. Het publiek is uitzinnig en ook het orkest wordt hartstochtelijk toegejuicht. Ik vindt het wel een maf idee dat dit dus ook de zaal is waar reeds decennialang de winnaars van het Koningin Elisabethconcours worden bejubeld. Na afloop krijgen we champagne voordat we de bus weer ingaan. Touren met Tori is echt een geweldige belevenis. Morgen de Royal Albert Hall, dat wordt helemaal feest...
> Dag 2: "In de pauze vraag ik aan Tori of ze dit instrument al lang heeft"
> Dag 3: "Tori doet verschrikt haar oren dicht. Veel te hoog!"
> Dag 5: "Daar komt op een onverwachte manier haar enorme talent bovendrijven"
Beterschap aan Martin de Ruiter en Emile! Weet je toevallig ook wie de ontwerper is van de outfits?
BeantwoordenVerwijderen