METRO-blog #2-1 - Repeteren met Paul de Leeuw

De Week van het Metropole is een jaarlijks terugkerend evenement waarbij op een aantal achtereenvolgende dagen (inter-)nationale topartiesten samen met het Metropole Orkest een unieke samenwerking aangaan en een orkestrale uitvoering verzorgen van hun beste repertoire. In de eerste twee edities vonden uitverkochte optredens plaats van onder meer Trijntje Oosterhuis, Ed Kowalczyk (USA) en Tori Amos (USA). Dit jaar treden Paul de Leeuw (6 oktober) en Alain Clark (8 oktober) op met het Metropole Orkest in de Heineken Music Hall in Amsterdam.

blogger: Marianne van den Heuvel (2e viool)

"Een kleinkunstartiest mag de boel graag naar zijn hand zetten"

Er zit echt een groot verschil tussen het repeteren met een zanger of een kleinkunstartiest. Een solist is over het algemeen rustig bezig met wat hij moet doen. Een kleinkunstartiest mag de boel graag naar zijn hand zetten. De studio is dan direct vol, figuurlijk.
We kennen Paul natuurlijk goed van de televisie en ik vind het altijd een verrassing hoe artiesten zich gedragen in aanwezigheid van het orkest en op onze thuisbasis.
Paul komt erg goed geluimd binnen, is echt met zijn product bezig, praat lekker duidelijk en is goedlachs. Hij roept met het grootste gemak naar mensen in het orkest. Het maakt hierbij niet uit of ze vooraan, in het midden of helemaal achterin zitten. Gewoon wat extra volume erop. Hij kent ze ook van naam, wat wel handig is natuurlijk.
Als het orkest niet meteen begrijpt wat hij bedoelt, stapt hij de orkestbok op naast de dirigent en maakt hij duidelijk wat hij wilt. Hij duwt de dirigent nog net niet aan de kant om de boel helemaal over te nemen. Maurice Luttikhuis, de dirigent van deze productie, gaat hier relaxt mee om. Paul stapt weer terug naar zijn positie achter de microfoon en de repetitie gaat weer verder.

Tweeduizend kerstmutsjes
Vandaag kwam hij binnen met een oudere dame en heer en begon bij binnenkomst al te roepen dat het zijn moeder met haar jongere toyboy was die heel graag bij de repetitie wilde zijn. Iets later vroeg een orkestlid of het nou echt zijn moeder was waar hij op reageerde dat dit natuurlijk zijn moeder was! Hij zou toch geen vrouw als toneelmoeder meenemen. Hilariteit.
Even later krijgt hij een idee om de bezuinigingen op de hak te nemen en vraagt of we hier aan mee willen werken. Ook heeft hij alvast tweeduizend kerstmutsjes besteld en vraagt of we die willen opdoen tijdens het concert. Je ziet de creativiteit bij hem op hoge toeren draaien. Hij heeft er plezier in en dat straalt weer af op ons speelplezier.
Ja er heerst een leuke sfeer tijdens dit soort repetities.
Ik verheug me op het concert!