GOK-blog #2-3: "Ook hier neemt Jansons alles lichter"

Het Groot Omroepkoor zingt de Psalmensymfonie van Igor Stravinsky en het Requiem van Wolfgang A. Mozart met het Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Mariss Jansons. Concerten: 14 t/m 18 september, Concertgebouw, Amsterdam. > Meer informatie

blogger vandaag: Yvonne Benschop, alt

De generale repetitie in het Concertgebouw met het KCO o.l.v. Mariss Jansons. We beginnen met de Psalmensymfonie van Strawinsky. Even twijfel ik of we wel dezelfde dirigent hebben als op de pianorepetitie... Misschien heeft hij een tweelingbroer ? Meteen vanaf de eerste noot is zijn benadering veel lichtvoetiger, bijna swingend. Heerlijk soepel en relaxed neemt hij ons bij de hand door het eerste deel. Een gevaarlijk deel voor de zangers, door de langzame steeds hoger kruipende climax aan het einde, waarbij je je zo prettig kunt verzingen als je niet oplet. Deze keer bereiken we het einde moeiteloos en zonder inspanning. Zonder daarbij aan ritmische precisie en muzikale spanning te verliezen. Dirigeren is toch een beetje toveren... Bij het felle prachtige spel van de kopersectie, bijna bigband-achtig, kun je niet stil blijven zitten, geweldig!

Dan naar Mozart. Ook hier neemt Jansons alles lichter, waardoor je je krachten beter kunt verdelen. Al meteen aan het eerste begin, met een betoverende solo van de fagot, is de sfeer gezet. Mooie soepele lijnen, veel aandacht voor dictie, waardoor de details binnen het legato niet verloren gaan. In het Voca Me moeten de sopranen en alten zo licht en fluisterzacht zingen, dat het klinkt alsof het rechtstreeks uit de hemel komt.
We hebben geluk: het solistenkwartet vormt een prachtig ensemble, met als hoogtepunten het Benedictus en het Recordare. Vier goede zangers bij elkaar zetten betekent niet automatisch dat ze ook echt sámen goed kunnen zingen, maar deze vier hebben het uitstekend begrepen. Heel bijzonder.
Ik zag er best tegenop om twee keer op één dag beide stukken volledig te moeten zingen (vanmorgen op de repetitie èn vanavond op het concert), maar nu er zo mooi gemusiceerd wordt met zoveel gevoel voor proportie is die angst achteraf ongegrond geweest. Integendeel, vanavond mogen we nog een keer!

GOK-blog #2-1 > GOK-blog #2-2